سوالات متداول
بعد از عمل جراحی بینی، امکان ورزش کردن وجود دارد، اما باید به برخی نکات مهم توجه داشته باشید:
1.بستگی به نوع جراحی و پیشرفت روند بهبودی شما دارد. در اغلب موارد، پزشک پس از 2-4 هفته پس از عمل، ورزش کردن را توصیه می کند.
2.در ابتدا، فعالیت های سبک مثل پیاده روی آرام و یوگا را توصیه می کنند. با گذشت زمان و بهبود وضعیت می توانید به سطوح بالاتر فعالیت برسید.
3.اجتناب از هر گونه ضربه به صورت و فشار به بینی در طول ورزش بسیار مهم است. ممکن است نیاز باشد از محافظ صورت استفاده کنید.
4.در طی دوره بهبودی، گوش کردن به توصیه های پزشک و احساس بدن خود بسیار مهم است. ورزش نباید باعث درد یا خونریزی شود.بنابراین با رعایت نکات احتیاطی و توجه به توصیه های پزشک، می توان پس از جراحی بینی به تدریج فعالیت های ورزشی را از سر گرفت. اما لازم است بر روند بهبودی نظارت شود.
بله، اکثر پزشکان توصیه می‌کنند که قبل از انجام جراحی های زیبایی مانند آبدومینوپلاستی و لیپوساکشن (پيكرتراشى)، قرص‌های ضد بارداری باید قطع شوند. دلایل اصلی این توصیه به شرح زیر است:
1.تداخل دارویی: قرص‌های ضد بارداری ممکن است با داروهای بیهوشی و مسکن استفاده شده در طی جراحی تداخل پیدا کنند و خطرات بالقوه‌ای ایجاد کنند.
2.افزایش خطر لخته شدن خون: قرص‌های ضد بارداری می‌توانند خطر تشکیل لخته های خونی را افزایش دهند. این خطر در دوره پس از عمل جراحی بیشتر است.
3.بهبود بهتر زخم: قطع قرص‌های ضد بارداری قبل از عمل به کاهش خطر عوارض جانبی و بهبود سریع تر زخم کمک می‌کند.
به طور کلی، پزشکان توصیه می‌کنند که حداقل 4 تا 6 هفته قبل از جراحی های زیبایی مانند آبدومینوپلاستی و لیپوساکشن، قرص‌های ضد بارداری قطع شوند.
در رابطه با تاثیر ریداکشن ماموپلاستی (جراحی کوچک کردن سینه) بر سرطان سینه، نظرات و شواهد علمی متفاوتی وجود دارد:
1.برخی مطالعات نشان داده اند که ریداکشن ماموپلاستی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه منجر شود:•احتمالا به دلیل کاهش حجم بافت پر ریسک ، دسترسی بهتر به بافت سینه برای معاینه و تشخیص زودهنگام.با کاهش بافت غدد پستانی، ریسک تجمع هورمون های استروژنی کاهش می یابد.
2.اما برخی مطالعات دیگر هیچ ارتباطی بین ریداکشن ماموپلاستی و کاهش خطر سرطان سینه نشان نداده اند.
3.همچنین ممکن است در برخی موارد، جراحی کاهش حجم سینه بعلت تداخلات نكروز چربى و علايم تصويربردارى باعث به تأخیر افتادن تشخیص سرطان شود.
در مجموع، شواهد موجود مخلوط و آمیخته هستند. تاثیر قطعی ریداکشن ماموپلاستی بر خطر سرطان سینه هنوز به طور کامل مشخص نیست و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
افتادگی پلک ناشی از تزریق بوتاکس معمولاً به مدت 2 تا 4 هفته طول می کشد تا برطرف شود.در اکثر موارد، افتادگی پلک به تدریج و به طور کامل طی 2 تا 4 هفته برطرف می شود. این زمان مورد نیاز برای کاهش تأثیر بوتاکس بر عضلات محرک پلک بالا است.•در موارد نادر، افتادگی پلک ممکن است تا 6-8 هفته نیز طول بکشد تا به طور کامل برطرف شود. این معمولاً در صورت تزریق بیش از حد مجاز بوتاکس يا محل نامناسب ويا حركت ان به سمت پايين است كه اين اتفاق می افتد.
در موارد بسیار نادر، افتادگی پلک ممکن است چندین ماه طول بکشد تا بهبود یابد. این میتواند به دلیل واکنش شدید فرد به بوتاکس یا اشکال در تجویز آن باشد.•در صورت ادامه افتادگی پلک بیش از 4 هفته، حتما باید با پزشک مشورت کرد تا درمان مناسب مانند تجويز دارو های محرک عضله پلک بالا مانند قطره چشمى اپراكلونيدين، انجام شود.پس در اکثر موارد، افتادگی پلک ناشی از بوتاکس به طور کامل طی 2 تا 4 هفته برطرف می شود و جاى نگرانى نيست
پروتز سینه، در بیشتر موارد، نیاز به تعویض دارند:1.مدت زمان استفاده:•پروتزهای سینه معمولاً دارای عمر مفید 10 تا 15 سال هستند.•پس از این محدوده زمانی، توصیه به تعویض پروتز می شود.2.عوارض احتمالی:•ممکن است در طول زمان، پروتزها دچار پارگی، نشتی یا تغییر شکل شوند.•در این موارد نیز باید به فکر تعویض پروتز بود.3.تغییرات بدن:•با گذشت زمان و تغییرات بدنی مانند افزایش یا کاهش وزن، شکل و موقعیت پروتزها ممکن است تغییر کند.•در این موارد نیز جراحی تعویض پروتز توصیه می شود.4.ایجاد کپسول فیبروزی:•گاهی پس از جراحی، بافت اطراف پروتز دچار التهاب و سفت شدن (کپسول فیبروزی) می شود.•در این صورت نیز ممکن است نیاز به تعویض پروتز باشد.در کل، بهتر است پروتزهای سینه هر 10-15 سال یک بار، حتی در صورت نداشتن مشکل خاص، تعویض شوند
سایر سوالات
تزریق چربی به باسن (گلوتئوپلاستی) می تواند در موارد نادر باعث ایجاد عارضه هایی مانند آمبولی ریه شود. اما این عارضه بسیار نادر بوده و عوامل زیادی در آن دخیل هستند:
1.تکنیک جراحی:استفاده از تکنیک های نادرست و ناصحیح تزریق چربی به داخل عضله یا رگ های خونی می تواند احتمال آمبولی ریه را افزایش دهد.
2.مقدار چربی تزریق شده:تزریق حجم زیاد چربی در یک جلسه، افزایش ریسک آمبولی را به همراه دارد.
3.محل تزریق:تزریق چربی در ناحیه عمقى باسن (نزدیک به رگ های بزرگ) احتمال آمبولی را بیشتر می کند.
4.سلامت عمومی بیمار:بیماران دارای زمینه های طبی مانند آترواسکلروز یا چاقی شدید، ریسک بالاتری برای آمبولی دارند.برای کاهش این عارضه نادر، رعایت استانداردهای جراحی و محدودیت های مقدار و محل تزریق چربی توسط جراح متخصص ضروری است.همچنین پیگیری پزشکی دقیق پس از جراحی می تواند در تشخیص و درمان به موقع این عارضه کمک کند.
فشارخون بالا می تواند عوارض متعددی را در جراحی های زیبایی صورت و گردن مانند لیفت صورت و گردن ایجاد کند. برخی از این عوارض عبارتند از:
1.خونریزی و هماتوم:افزایش فشارخون منجر به تشدید خونریزی در محل جراحی شده و ایجاد هماتوم (تجمع خون) را افزایش می دهد.
2.تأخیر در بهبود زخم:فشارخون بالا می تواند به کاهش جریان خون و اکسیژن رسانی به زخم منجر شود که بهبود زخم را به تأخیر می اندازد.
3.عفونت زخم:کاهش جریان خون و تضعیف سیستم ایمنی در اثر فشارخون بالا، خطر عفونت زخم را افزایش می دهد.
4.نکروز پوست:در موارد شدید، فشارخون بالا می تواند منجر به نکروز (مرگ) پوست و بافت های نرم در محل جراحی شود.
5.مشکلات تنفسی:در جراحی های گردن، فشارخون بالا می تواند باعث ورم گردن و مشکلات تنفسی شود.
6.افزایش خطر سکته مغزی و قلبی:بیماران با فشارخون بالا در معرض خطر بالاتر سکته مغزی و قلبی در حین عمل و پس از آن هستند.
برای کاهش این عوارض، کنترل و درمان دقیق فشارخون بالا قبل از عمل جراحی بسیار مهم است. همچنین پایش مداوم فشارخون حین عمل و مراقبت های بعد از آن ضروری است.
بر اساس مطالعات و آمارها، حدود 10 تا 15 درصد از جراحی های بینی نیاز به عمل مجدد (رینوپلاستی ثانویه) دارند.
میزان نیاز به رینوپلاستی ثانویه بسته به عوامل مختلفی نظیر تجربه و مهارت جراح، پیچیدگی عمل اولیه، و نیز شرایط فردی بیمار متفاوت است.
در مطالعات بزرگ، حدود 10-15% از بیماران نیاز به یک یا چند جراحی اصلاحی بعدی برای رفع عوارض، بهبود ظاهر یا عملکرد بینی داشته اند.
در جراحی های اولیه پیچیده تر مانند اصلاح انحراف بینی یا سایر تغییرات ساختاری، میزان نیاز به عمل مجدد بیشتر است و به 20-25% نیز می رسد.
عوامل مؤثر در نیاز به جراحی ثانویه شامل عفونت، ایجاد فیبروز، اختلال در تنفس و ناخرسندی بیمار از نتیجه جراحی اولیه است.
انتخاب صحیح جراح مجرب و توانمند، کاهش عوارض و نیاز به عمل مجدد را به شکل قابل توجهی کاهش می دهد.پس به طور کلی، نیاز به رینوپلاستی ثانویه در 10 تا 15 درصد از جراحی های بینی اولیه گزارش شده است.
در مقایسه بین لیفت اندوسکوپیک صورت و لیفت باز صورت، لیفت باز صورت معمولاً ماندگاری طولانی تری دارد.
1.لیفت اندوسکوپیک صورت:در این روش، جراحی به صورت کم تهاجمی و از طریق برش های کوچک انجام می شود.معمولاً ماندگاری نتایج لیفت اندوسکوپی 5-7 سال است.در برخی موارد، نتیجه لیفت اندوسکوپی زودتر از لیفت باز کاهش می یابد.
2.لیفت باز صورت:•در این روش، برش های بزرگ تری برای دسترسی به عضلات و پوست صورت ایجاد می شود.
ماندگاری نتایج لیفت باز معمولاً 7-10 سال است.•در مقایسه با روش اندوسکوپی، نتیجه لیفت باز ماندگاری بیشتری دارد.دلایل ماندگاری بیشتر لیفت باز:
امکان دسترسی و چسباندن بهتر پوست به ساختارهای عضلانی زيرين و امکان برداشتن بیشتر پوست اضافی
ایجاد تغییرات عمیق تر در ساختارهای زیرین صورت بنابراین به طور کلی، لیفت باز صورت از ماندگاری طولانی تری نسبت به لیفت اندوسکوپیک برخوردار است.البته سایر عوامل مانند تجربه جراح و شرایط فردی بیمار نیز در ماندگاری نتایج نقش دارند.
بین استفاده از پروتز چانه یا انجام ژنیوپلاستی (جراحی زیبایی چانه)، هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بهتر به شرایط و نیاز هر بیمار بستگی دارد:
مزاياي پروتز چانه
روشی سریع تر و کم تهاجمی تر است.
امکان تغییر اندازه و شکل چانه را بیشتر فراهم می کند.
نتیجه جراحی قابل پیش بینی تر است.
معایب:ممکن است ظاهر طبیعی تری نداشته باشد.
امکان عوارض مانند جابجایی یا عفونى شدن پروتز وجود دارد.
نیاز به تعویض پروتز هر 10-15 سال است.
مزاياى ژنیوپلاستی:
نتیجه جراحی طبیعی تر و پایدارتر است.
امکان اصلاح ساختاری چانه وجود دارد.
نیاز به تعویض مجدد ندارد.
معایب:
جراحی بزرگ تر و تهاجمی تری است.
ريكاورى پس از عمل طولانی تر است.
در مجموع، پروتز چانه روشی سریع تر و کم تهاجمی تر است اما ژنیوپلاستی نتیجه طبیعی تر و پایدارتری ایجاد می کند. انتخاب نهایی بر اساس نیاز بیمار و توصیه جراح متخصص انجام می شود.